Viaxe real a Siena, Italia

Na miña viaxe real visitarei Siena:

Elixín este lugar porque Italia paréceme un país fermoso e espectacular e creo que paga moitísimo a pena. Aínda que nestes sete días non poderei ver todo canto quixera, as miñas prioridades son visitar a Praza do Campo e a Abadía de San Galgano, e logo xa irei vendo.

Dia 1: 

Dispóñome a pasar 3 días en Siena... Acabo de chegar despois de tomar dous avións, e diríxome cara ao hotel para deixar as maletas e preparar a visita a Abadía De San Galgano. Estou canso e teño bastante fame pero teño previsto saír nunhas horas...

Xa estou aqui! Recuperado e na Abadía De San Galgano, pero para que vos situedes contareivos un pouco da sua historia:

Este mosteiro en ruínas está situado nun outeiro a poucos quilómetros ao sur de Siena, na vila de Chiusdino. É do século XIII e deu inicio á arte gótica na Toscana. Erixido albergue de monxes cistercienses ata que a Peste Negra o deixou case deserto no século XIV despois de adquirir un gran poder.

San Galgano, anteriormente Galgano Guidotti foi un cabaleiro italiano da baixa idade media que podería proceder da vila de Chiusdino. 

Na súa mocidade adicouse ás batallas para ampliar a súa esfera de poder e levou unha vida disipada e violenta. A lenda di que arrepentido desa vida, retirouse e adicouse á penitencia, cravando a súa espada nunha rocha co gallo de convertela nunha cruz. 

Algúns medievalistas cren que a historia de San Galgano é a orixe da lenda da espada do rei Arturo, xa que foi no século XIII, cando a espada de Galgano era famosa en toda Europa, cando o mito da espada na pedra foi incorporado á tradición do Rei Arturo. 

A espada, que aínda pode ser visitada, foi orixinalmente cravada no momento da conversión na mañá do día de Nadal 1180. 

Esta espada, que nunca se conseguiu liberar do chan, denominárona a Excalibur Italiana.

En 1992, un home estragouna e tivérona que pegar e protexela cun vidro.

Agora que xa vos podedes situar algo mellor ... dígovos que estou abraiado polo fermoso que é este mosterio e tamén a paisaxe que o rodea... De feito, a zona foi empregada como escenario para ambientar películas como "O paciente inglés" de Anthony Minghella e "Nostalxia" de Andréi Tarkovski. 

Despois de ver esta marabilla, volvo cara ó hotel porque de novo estou canso e se non durmo as miñas 7 horas non son persoa...