O terceiro día era o martes, baixamos ao restaurante do hotel, almorzamos e collemos as nosas pequenas ''picnicadas'' (pequenas caixas de pícnic, con distintas variedades de alimentos). Arrancamos en bus cara o Parque Natural Do Ebro, alí visitaríamos campos inmensos de arroz e a praia ''Arenal'', que era unha ironía, porque había máis pedra que outra cousa.
Despois de tirar unhas fotos, fomos comer a unhas mesas ao carón do río. Alí comezou o tráfico de batidos de chocolate, e coma a espera do barco para facer un cruceiro polo Ebro facíase eterna, algúns fomos dar unha pequena volta por alí.
Despois de tirar unhas fotos, fomos comer a unhas mesas ao carón do río. Alí comezou o tráfico de batidos de chocolate, e coma a espera do barco para facer un cruceiro polo Ebro facíase eterna, algúns fomos dar unha pequena volta por alí.
Outros xogaron ao ''pañuelito'', homes vs mulleres, gañaron as mulleres pero só porque o Curi lles axudou. Cando por fin chegou o barco, subimos e de primeiras non parecía moi divertido. Aínda por riba ía un frío de carallo, pero era moi interesante o que nos contaban, e á volta puxéronnos música, e iso sumado ás ganas que tiñamos de festa, xa vos podedes imaxinar, máis de medio 4º da ESO, co Curi incluído, toleando enriba dun barco. Ao rematar o cruceiro, subimos no bus e volvemos para o hotel coa música de DJ Sergio Rodríguez soando.
Xa no hotel fomos cear, pero non o puidemos facer no restaurante debido a que os benqueridos hóspedes da terceira idade tamén tiñan ganas de festa e a montaron alí. Sen ningún problema fomos cear ás mesas da cafetaría.
Despois da cea, fomos prepararnos para o primeiro día de festa; era o día de recoñecemento, onde descubriríamos os locais e coñeceríamos ao camareiro do ''On Sempre'' co que acabaríamos por tecer unha pequena amizade. Estivemos ata as dúas e pouco se recordo ben, pero foi un tempo moi ben aproveitado.
Despois da cea, fomos prepararnos para o primeiro día de festa; era o día de recoñecemento, onde descubriríamos os locais e coñeceríamos ao camareiro do ''On Sempre'' co que acabaríamos por tecer unha pequena amizade. Estivemos ata as dúas e pouco se recordo ben, pero foi un tempo moi ben aproveitado.
Ningún comentario:
Publicar un comentario